ตำนานซาติเวร เรื่องที่ ๑

 ตำนานซาติเวร เรื่องที๑

  ในปฐมกัลป์อันล่วงมานานแล้ว พระอาทิตย์ (๑) พระอังคาร (๓) พฤหัสบดี (๕) พระเสาร์ (๗) 

ได้เกิดเป็นเทวดา ๔ องค์มีความดำริประกอบด้วยเมตตาจิตคิดจะสร้างดินและน้ำไว้ให้เป็นที่อาศัยแห่งสัตว์โลกทั้งหลายและเห็นว่า 
พระราหู (๘) นั้นทรงฤทธิ์มาก ควรจะเป็นกำลังในการสร้างครั้งนี้ด้วย เทพบุตรทั้งสี่พระองค์นั้นจึงไปปรึกษาแก่พระราหู พระราหูตอบว่าดูกรสหายทั้งสี่  ตัวเรานี้จะได้อยู่ในน้ำบนดินก็หามิได้

การสร้างน้ำและดินครั้งนี้ไม่เป็นประโยชน์สิ่งใดแก่ตัวเรา เมื่อท่านทั้งสี่มีความปรารถนาจะสร้างดินจะสร้างน้ำไว้ให้เป็นประโยชน์แก่ตัวท่าน ท่านจงสร้างโดยลำพังท่านเถิด เทพบุตรทั้งสี่ก็มีความแค้นเคืองพระราหูยิ่งนัก จึงกลับมาประชุมกันสร้างน้ำและดินขึ้นตามความปรารถนาโดยมีน้ำอมฤตเกิดขึ้นในครั้งนั้นและเทวดาทั้งสี่ก็แบ่งหน้าที่กันรักษา 

พฤหัสบดี (๕) เป็นพระอินทร์ รักษาเขาสุเมรุราช
พระอาทิตย์ (๑) เป็นพญาครุฑรักษาเขาสัตตปริพันธ์ทั้ง ๗ 
พระอังคาร (๓) เป็นพญาราชสีห์ รักษาป่าหิมพานต์ มีอาณาเขตกว้างยาวได้ ๓๐๐๐ โยชน์
พระเสาร์ (๗) เป็นพญานาครักษาพระมหาสมุทรมีอาณาเขต ๔๐๐๐ โยชน์ 

ครั้นกาลนานถึงกรรมวิบากจะเกิดชาติเวรกันสืบไปพญาครุฑได้เห็นพญานาคก็มีความปรารถนาจะจับพญานาคนั้นกินเป็นอาหาร จึงได้สำแดงฤทธิ์เข้ารุกไล่พญานาคพญานาคก็หนีไปยังสำนักของพระราหูพระราหูเห็นดังนั้นจึงได้ร้องตวาดพญาครุฑด้วยถ้อยคำอันหยาบช้าว่า “เหวยพญาครุฑทุจริตคิดทำร้ายมิตรสหาย” ว่าแล้วพระราหูก็ไล่พิฆาตพญาครุฑ พญาครุฑตกใจบินหนีไปยังสำนักพระอินทร์  พระราหูไร่พญาครุฑไม่ทัน มีความกระหายน้ำเป็นกำลังจึงตรงไปดื่มน้ำอมฤต พระอินทร์เห็นดังนั้นก็ทรงพิโรธพระราหูที่บังอาจมาดื่มมากินน้ำอมฤตจึงตวาดเสียงอันดังว่า “เหวยๆ ราหู มึงว่าไม่ได้อยู่ในน้ำ ไม่ได้อยู่บนดิน เหตุใดจึงมากินน้ำอมฤตของกูเล่า”ว่าแล้ว พระอินทร์ก็ได้ขว้างจักรเพชรขว้างไปต้องพระราหูกายขาดออกเป็นสองท่อน ด้วยอำนาจที่พระราหูได้ดื่มกินน้ำอมฤตนั้นร่างกายที่ขาดเป็นสองท่อนแล้วก็หาตายไม่ จึงได้หนีไปยังสำนักของตนได้ 

ตำนานนพเคราะห์บทนี้เป็นมูลเหตุแห่งชาติเวรว่า พระอาทิตย์ (๑) กับพระเสาร์ (๗) เป็นคู่ศัตรู เป็นมูลพยากรณ์ได้ว่า
หากพระอาทิตย์ (๑) โคจรต้องพระเสาร์ (๗) จะมีผู้คิดร้าย จะตกใจมากนัก แต่ไม่เป็นไร จะได้ผู้ใหญ่หรือผู้มีอำนาจเป็นที่พึ่ง พระอาทิตย์ (๑) กับพระราหู (๘) เป็นคู่ศัตรู เป็นมูลพยากรณ์ได้ว่าเมื่อราหู (๘) โคจรถึงพระอาทิตย์ (๑) จะต้องจากถิ่นฐานบ้านเรือนและบุตรภรรยา พระพฤหัสบดี (๕) กับพระราหู (๘) เป็นคู่ศัตรู เป็นมูลพยากรณ์ได้ว่าเมื่อพฤหัสบดี (๕)โคจรต้องพระราหู (๘) จะเจ็บตัวเกิดความระส่ำระสาย ทรัพย์จะเสียหายกึ่งหนึ่งแล พระราหู (๘) กับ พระเสาร์ (๗) เป็นคู่มิตรพระอาทิตย์ (๑) กับ พระพฤหัสบดี (๕) เป็นคู่มิตร