ตำนานซาติเวร เรื่องที่ ๒
ตำนานซาติเวร เรื่องที่ ๒
พระพฤหัสบดี (๕) เป็นทิศาปาโมกข์
พระอาทิตย์ (๑) เป็นมาณพ
พระอังคาร (๓) เป็นเพทธยาธร
พระจันทร์ (๒) เป็น นางจันทร์
ในอดีตกาล พระอาทิตย์(๑) เกิดเป็นมาณพ พระพฤหัสบดี (๕) เกิดเป็นทิศาปาโมกข์ พระจันทร์ (๒) เกิดเป็นบุตรีของที่ทิศาปาโมกข์มีนามว่านางจันทร์ พระอังคาร (๓) เกิดเป็นเพทธยาทร มาณพได้ไปเรียนศิลปศาสตร์กับอาจารย์ทิศาปาโมกข์ อาจารย์ทิศาปาโมกข์เห็นว่ามานพเป็นคนดีมีความเฉลียวฉลาดมากจึงยกนางจันทร์ผู้เป็นบุตรีให้เป็นภรรยามาณพ มาณพก็พานางจันทร์ผู้เป็นภรรยากลับบ้านแล้วนำนางจันทร์ไปซ่อนไว้ในผอบ ฝ่ายเพทยาธรเมื่อมีโอกาสก็ลอบเข้าไปเป็นชู้กับนางจันทร์ภรรยาของมาณพ เมื่ออาจารย์ทิศาปาโมกข์รู้เรื่องความประพฤติชั่วของบุตรีจึงหาอุบายที่จะบอกมาณพผู้เป็นลูกศิษย์ได้รู้
ครั้นเมื่อมาณพอาทิตย์มาสู่เรือนของอาจารย์ทิศาปาโมกข์ อาจารย์ทิศาปาโมกข์จึงได้ยกเชี่ยนหมากมารับรองถึงสองเชี่ยนมาณพอาทิตย์เห็นดังนั้นก็ประหลาดใจ จึงเอ่ยถามอาจารย์ว่า วันนี้เห็นแปลกประหลาดนัก ทำไมอาจารย์จึงยกเชี่ยนหมากมารับรองถึงสองเชี่ยน ทิศาปาโมกข์จึงกล่าวว่ามาณพนั้นถ้าอยากรู้ก็จงผอบออกดูเถิด มาณพนั้นก็ไปเปิดผอบออกดูจึงได้เห็นเพทยาธรอังคารกำลังเป็นชู้กับนางจันทร์ ฝ่ายเพทยาธรอังคารเห็นมาณพดังนั้นก็จับพระขรรค์ขึ้นสู้รบฟันถูกศีรษะมานพแตก ๑ แผลแล้วก็เหาะหนีไป มาณพจับได้จักรเพชรก็ขว้างไปโดยแรง ถูกขาเพทยาธรขาด เพทยาธรได้รับความลำบากสู้ไม่ได้ก็เหาะหนีไป
ตำนานนพเคราะห์บทนี้เป็นมูลเหตุแห่งชาติเวรว่า พระอาทิตย์ (๑) กับพระอังคาร (๓) เป็นคู่ศัตรู เป็นมูลพยากรณ์ได้ว่าพระอาทิตย์โคจรมาต้องพระอังคารในชะตาจะเจ็บเท้า แต่ถ้าพระอังคารโคจรมาต้องพระอาทิตย์จะปวดศีรษะ ศีรษะจะแตกจะตกจากที่สูง พระอาทิตย์ (๑) กับพระพฤหัสบดี (๕) เป็นคู่มิตร เป็นมูลพยากรณ์ได้ว่าพระอาทิตย์และพฤหัสบดีโคจรถึงกันว่าจะได้ลาภเพราะมิตรหรือพระอาทิตย์โคจรถึงพฤหัสบดีจะเกิดความเสี่ยงเสี่ยงเพราะปาก พระจันทร์ (๒) กับพฤหัสบดี (๕) เป็นคู่ศัตรูเพราะพฤหัสบดีเอาเรื่องไปบอกพระอาทิตย์ พระจันทร์ (๒) กับพระอังคาร (๓) เป็นคู่หลงใหลคู่ชู้ เป็นมูลพยากรณ์ได้ว่าพระอังคารโคจรถึงพระจันทร์ว่าจะหลงด้วยชู้ จะพลัดพรากจากบิดามารดา แต่ถ้า พระพฤหัสบดี พระจันทร์ พระอังคาร โคจรมาต้องกันให้ระวังศัตรูจะทำร้าย จะมีคนดูหมิ่นนินทา
