วงแหวนของดาวเสาร์ ความลึกลับของระบบสุริยะ

ดาวเสาร์เป็นหนึ่งในที่ใหญ่ที่สุดและลึกลับมากที่สุดดาวเคราะห์ของระบบสุริยะ วงแหวนของดาวเสาร์ซ่อนความลับมากมาย เป็นเวลาสองร้อยห้าสิบปีมนุษยชาติได้พยายามตอบคำถามว่าทำไมพวกเขาจึงแบนและผอม เมื่อมีการตอบคำถามนี้มีคนใหม่อีกหลายสิบคนปรากฏตัว และแต่ละคำตอบใหม่จะก่อให้เกิดคำถามที่ทวีคูณขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเราสำรวจระบบสุริยะ

วงแหวนแรกของดาวเสาร์ในกล้องโทรทรรศน์เห็นกาลิเลโอเข้า1610. แต่เขาเอามันเป็นความผิดปกติของดาวเคราะห์. เขาเข้ารหัสการค้นพบของเขาด้วยอักษรละติน Anagram ซึ่งแปลว่า: "เขาเฝ้าดูดาวเคราะห์สามดวงสูงสุด" ในปี ค.ศ. 1656 Huygens ได้เห็นแหวนที่ดาวเสาร์ เขาเขียนว่าดาวเสาร์ล้อมรอบด้วยวงแหวนแบนบางไม่มีที่ใดในโลกที่สัมผัสและเอียงไปยังระนาบสุริยุปราคา Giovanni Cassini ในปี ค.ศ. 1675 ระบุว่านี่ไม่ใช่แหวนที่เป็นของแข็ง เขาเห็นแหวนสองวงที่คั่นด้วยช่องว่าง พื้นที่นี้ถูกเรียกว่าส่วน (หรือช่องว่าง) ของ Cassini

การศึกษา 18-19 ศตวรรษ

การศึกษาเพิ่มเติมของดาวเสาร์ไม่ได้นำมานักวิทยาศาสตร์เพื่อแก้ปัญหาเกี่ยวกับแหวนอุปกรณ์และสาเหตุของพวกเขา Riddles เพิ่งเพิ่ม เป็นเวลานานก็สันนิษฐานว่าดาวเคราะห์มีสองวงที่เป็นของแข็งและบาง Laplace มีการคำนวณในมุมมองของอิทธิพลของเขตข้อมูลของการรุกรานในปี ค.ศ. 1787 สรุปว่ามีหลายพันหรือหลายล้านของแหวน เขาเชื่อว่าวงแหวนนั้นแข็งและคล้ายกับวงยิมนาสติก

นักวิทยาศาสตร์ชาวฝรั่งเศส E. Roche กำหนดระยะห่างขั้นต่ำที่วัตถุจะอยู่ภายใต้การกระทำของสนามของดาวเสาร์ เขาระบุว่ามีรัศมี 2.44 (ต่อมาเรียกว่าขีด จำกัด ของ Roche) ใกล้กว่าระยะนี้ดาวเทียมใด ๆ ที่เป็นของแข็งหรือของเหลวจะถูกทำลายโดยสนามโน้มถ่วง วงแหวนของดาวเสาร์อยู่ในรัศมีนี้ ขนาดวงแหวนรอบนอกเป็นรัศมี 2.3 ของดาวเคราะห์ ถ้าเป็นของแข็งหรือของเหลวเขตการรุกรานจะฉีกขาดออกจากกัน

ในการศึกษาโครงสร้างทางกายภาพของวงแหวนเข้าร่วมโดย James Clerk Maxwell ผลการวิจัยของเขาบอกได้ว่าวงแหวนของดาวเสาร์ประกอบด้วยอนุภาคขนาดเล็ก เพื่อนร่วมโซเฟียของเรา Kovalevskaya กลายเป็นที่สนใจในปัญหานี้ เธอพิสูจน์ให้เห็นว่าวงแหวนสามารถเป็นของแข็งหรือของเหลวได้ การสำรวจ Doppler shift นักวิทยาศาสตร์ D. Keeler และ W. Campbell พบว่าอนุภาคเคลื่อนที่ในวงโคจรที่ไม่ขัดต่อกฎหมายของกลศาสตร์บนท้องฟ้า

การศึกษาในศตวรรษที่ 20

ในทศวรรษที่ห้าสิบของศตวรรษที่ 20 โดยวิธีการของสเปกตรัมการวิเคราะห์พบว่าวงแหวนของดาวเสาร์มีจำนวนมากของน้ำแช่แข็ง มันสำคัญมาก สุดท้ายการจัดการเพื่อหาสิ่งที่เป็นวงแหวนของดาวเสาร์ นอกเหนือไปจากน้ำแข็งมีเทนสารประกอบกำมะถันไฮโดรเจนแอมโมเนียและสารประกอบเหล็กพบในวงแหวน ข้อมูลที่ได้จากการสำรวจอวกาศ ผู้บุกเบิก (1979) และ Voyagers สองดวง (1980 และ 1981) บินผ่าน Saturn ในปี 2540 ภารกิจ Cassini-Huygens เริ่มขึ้น หัววัดได้ส่งข้อมูลที่ไม่ซ้ำกันซึ่งจะยังคงได้รับการวิเคราะห์ การสืบสวน Huygens ลงบนดาวเทียมที่ใหญ่ที่สุดของดาวเสาร์ไททันและผู้คนบนโลกได้ยินเสียงของโลกอื่นเห็นภูเขาและที่ราบ

ความลับของวงแหวน

วันนี้มีการรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับวงแหวนจำนวนมากดาวเสาร์ อย่างไรก็ตามรูปแบบที่สอดคล้องและสุดท้ายยังไม่มีอยู่ มีคำถามที่รอคำตอบอยู่ วงแหวนถูกพบในดาวยูเรนัสและดาวเนปจูน ทำไมการศึกษาแบบนี้จึงอยู่นอกแถบดาวเคราะห์น้อยและไม่ได้อยู่ในดาวเคราะห์ใด ๆ บนโลก? กระบวนการทางกายภาพที่ไม่ชัดเจนที่นำไปสู่การก่อตัวของวงแหวน การบีบอัดเกิดขึ้นได้อย่างไรและเหตุใดจึงสร้างโครงสร้างแบบแยกเป็นหลายร้อยแบบ? อนุภาคของวงแหวนไม่ติดกันและไม่ผสม? วงแหวนมีคุณสมบัติของกระจกเงา คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าของโพลาไรซ์วงกลมจะสะท้อนจากพวกเขา จากวงแหวน A สนามแม่เหล็กจะถูกผลักออกมาจะเห็นการสะท้อนคลื่นวิทยุที่แข็งแกร่ง ในวงแหวน B มีเข็มรอคำอธิบาย วงแหวนมีความสว่างต่ำไม่ตรงกับที่คำนวณ ใกล้วงแหวนของดาวเสาร์ค้นพบบรรยากาศซึ่งต้นกำเนิดไม่ชัดเจน เห็นคลื่นความหนาแน่นที่เรียกว่าและปรากฏการณ์อื่น ๆ อีกมากมายที่กำลังรอการอธิบาย

สมมติฐาน

ในปีพ. ศ. 2529 สมมติฐานเกี่ยวกับการเป็นตัวนำยิ่งยวดของน้ำแข็งที่มีการสร้างวงแหวนของดาวเสาร์ถูกนำมาใช้ น้ำแข็งโดยทั่วไปมีความซับซ้อนและขึ้นอยู่กับเงื่อนไขของการเกิดขึ้นอาจมีคุณสมบัติแตกต่างกัน การมีตัวนำยิ่งยวดช่วยให้คุณสามารถสร้างแบบจำลองทางกายภาพที่สอดคล้องกันของวงแหวนของดาวเสาร์อธิบายความผิดปกติหลายอย่างได้

ดาวเสาร์มีกี่วง

ไม่มีคำตอบที่แน่ชัดสำหรับคำถามนี้คำตอบ วันนี้มี 13 วงแหวนหลัก พวกเขาจะเรียกโดยตัวอักษรของอักษรละติน: A, B, C, D ฯลฯ ช่องว่างระหว่างวงจะเรียกว่าหน่วยงานหรือช่อง มีหน่วยงานของ Cassini, Huygens, Kuiper, Maxwell และอื่น ๆ เส้นผ่าศูนย์กลางของวงแหวนของดาวเสาร์แตกต่างกันไปจาก 146,000 กม. ถึง 273,000 กม. ในปี 2009 แหวน Phoebus ถูกค้นพบการดำรงอยู่ของแหวนของ Rei จะถือว่า ยังไม่ได้กำหนดเส้นผ่าศูนย์กลางของพวกเขา

สังเกตการณ์โลก

วงแหวนของดาวเสาร์จากโลกไม่สามารถมองเห็นได้ตลอดเวลา นี่คือสาเหตุที่เส้นศูนย์สูตรของดาวเสาร์มีแรงโน้มเอียงไปยังระนาบของวงโคจรรอบดวงอาทิตย์และวงแหวนอยู่ในระนาบของเส้นศูนย์สูตร ปีของดาวเสาร์กินเวลา 29.5 ปีของโลกและในช่วงเวลาที่วิษุวัตขึ้นอยู่กับดาวเสาร์วงแหวนของมันจะหายไปสำหรับผู้สังเกตการณ์ทางโลก จากนั้นประมาณ 7 ปีพวกเขาจะมองเห็นได้จากด้านใดด้านหนึ่ง ในช่วงเวลาที่ดาวเสาร์มีดาวอังคารถึงขีดสุดจะเห็นได้จากนั้นค่อยๆลดลงจนมองไม่เห็น


ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานักดาราศาสตร์ฟิสิกส์ดาวเคราะห์ได้บุกเข้ามาพัฒนา นักวิทยาศาสตร์สามารถใช้ข้อมูลจากโพรบระหว่างดาวเคราะห์ได้ตามที่กล่าว ในปีต่อ ๆ ไปและวงแหวนของดาวเสาร์ต้องแบ่งปันความลับกับมนุษยชาติ

ที่มา : https://th.fehrplay.com/obrazovanie/90225-kolca-saturna-zagadka-solnechnoy-sistemy.html


#By_คุณยายกลิ่นโสม
#เรียนโหราศาสตรไทยฉบับเรียนด้วยตนเองที่..>> baankhunyai.com
-----------------------
ดูดวงติดต่อ Line : baankunyai